Ahmet Özhan – Ay Yüzlü

Ay yüzlüm, apaçık sözlüm ruhum Sana kurban;
Gönlüm Sana hayran!.
Nergis bakılarının tesiri ne de yaman!
Sultânım el-amân..!
Bak sînemde bir ok var, derûnumda bir acı,
Sendedir ilâcı…
Ey varlığı nur, dünyası sürür, sözü Kur”ân!
Her derdime derman…
Pür ateşim bırakma hicranda beni zinhar!
Ruhumda âh u zar…
Hem mahzun, hem de perişan dertlerle kıvrandım;
Kapına dayandım!
Bilmem başka kor, başka ateş, ben Sana yandım;
Seninle uyandım.

Ey dünyaya arştan gelen nûr, ey meh-i tâbân!
Aydınlattı ziyan…
Bakıp da evsâfına hep dîdârını andım;
Aşkınla kıvrandım.
Ey taptaze gül, kakülü amber, saçı reyhan!
Caziben ne yaman!
Görmemiştir cihanda gözler Sen gibi dilber…
Güneşlerden enver…
Aç lütufta bağrını aç ki kıtmîr kulundur!
Dergâhın uludur…
Deryalara denk kereminden bir katre İhsan,
Ey gönlüme Sultân!
Üitfeyle ne olur bildiğim başka kapı yok!
Derdim herkesten çok.