Ahmet Özhan – İnleyen Bir Nayım

Derd-i isyana müptelâyım Yâ Resûlallâh!
Kapında bir bahtı karayım Yâ Resûlallâh!
Umardım hep cemâl-i pâkinden teceİlîler,
Bak şimdi; firaka sezayım Yâ Resûlallâh!

İnlerken nây-ı kalbim ümîd-i feyzinîı; dâim,
Cürmümle o demde cüdayım Yâ Resûlallâh!
Saçılır iklİm-i pâkinden âleme rahmet,
Ben neden kuruyup solayım Yâ Resîlallâh!

Ne şevkti tüterken bûyun herdem seherlerde,

Ya şimdi, inleyen bir nâyım Ya Resûiallâh!
Kabul kıl mücrimi, kovma kapmdan ne olur!
Kovarsan kime sızlanayım Yâ Resülaüâh!

Yanmışım isyanla, yakma hicranla Ey Nebî!
Bittim billahi; pür şekvayım Yâ ResBIallâh!
Günah bana yaraşmaz, doğru… Af sanin sânın
Sen varken kime dert yanayım Yâ Resûlallâh