Ahmet Özhan – Naat-ı

Mübtelâ yi mihnet-i mâsivâyım Efendim!

Garîk-i bahr-İ İsyan bir rüsvâyım Efendim!

Açılsın ne olur cemâl-i pâkinden nikâb!

Yüzüne aşinâ-yı pür-vefâyım Efendim!

Varıp bezmine âjıkân binblr leâl ister,

Ben bir garîb-İ nâlân u peydayım Efendim!

Geçerler candan, girenler nûr hâlene bîr kez,

O dertten bin belâya müptelâyım Efendim..!

Olur Mecnûn görenler ruhsârtm a cânân!

Kapında mülk-i serap bir gedâyım Efendim!

Esîr-i dâm-ı firkatte hep yandım yakıldım;

Her subh u şâm inleyen tam bir nâyım Efendim!

Seherler bûy-ı huzurunla tüterken her şeb,

Ben neden nâr-ı hasrete yanayım Efendim!

Kerem eyle bırakma bendeni bu hicranla!

Kerem kılmazsan, nasıl dayanayım Efendim!