Ali Atıcı – Sus Ağlama Benim Divane Gönlüm

Sus ağlama benim divane gönlüm

N’olur bir de sen gül ellere karşı

Gam çekmek için mi geldim cihana

Bülbül gibi küstüm güllere karşı

Uçtu gönül kuşu hala dönmedi

Akar gözyaşlarım bir dem silmedi

Bir dost buldum o da halden bilmedi

Yalnız kaldım adu dillere karşı

Yok vefasızlıkta dostun emsali

Riya dolu imiş o gül cemali

Dalından ayrılmış yaprak misali

Savrulur Atıcı yellere karşı