Sus ağlama benim divane gönlüm
N’olur bir de sen gül ellere karşı
Gam çekmek için mi geldim cihana
Bülbül gibi küstüm güllere karşı
Uçtu gönül kuşu hala dönmedi
Akar gözyaşlarım bir dem silmedi
Bir dost buldum o da halden bilmedi
Yalnız kaldım adu dillere karşı
Yok vefasızlıkta dostun emsali
Riya dolu imiş o gül cemali
Dalından ayrılmış yaprak misali
Savrulur Atıcı yellere karşı