Gönül gel seninle muhabbet edelim
Araya kimseyi alma sevdiğim
Ya benim kimim var kime yalvarayım
Kaldır kalbindeki karayı gönül
Solmazsa dünyada güzeller solmaz
Bu dünya fanidir kimseye kalmaz
Yalan dolan ile sofuluk olmaz
Mümin olan bekler ferahı gönül
Derviş Ali’m öğüt verir özüne
Gönül lutfeyledi kendi sözüne
Azrail konunca göğsün düzüne
Bekleme o zaman sırayı gönül