Emre Altuğ – Heyamola
Heya heya heyamola heyamola hey
Heya heya heyamola heyamola hey
Öylesine cömert ki denizlerin sultanı
Sanki ziyafet sunar coşkulu insanlara
Başdöndürücü bir haz duyar mavi yolcular
Arşipel yatağında ve kuytu koylarında.
Gel, gel … Gel, gel …
Aşklar yüceleşir, dostluklar kenetlenir
Doğaya döner insan şu mavi yolda.
Doruklardan ağaçlar sel gibi akar suya
Denize selam durur çamlar o yamaçlarda.
Parıltılar ok gibi delerken karanlığı
Gökten denize düşer yıldızlar gece koyda.
Bazen çivit renginde masmavi yanar deniz
Bazen zümrüt yeşili büklerin içindeyiz.
Ormanlar gölge gölge mavi yolun üstünde
Şenlenir yüreğimiz anlatılmaz zevkteyiz.