Kimselere asla kin bağlamam
Gönüller evinin dervişiyim ben
Cahilin çamuruyla bina yapamam
Hakikat bağının bağbanıyım ben
Riya meclisine varıp oturmam
Mürşidi kamilden asla ayrılmam
Sahtekarı babam olsa kayırmam
Erler ordusunun neferiyim ben
Ehli dil olanla gönül bağım var
Güneş yüzlü yare ahuzarım var
Şu alemde dosttan gayrı neyim var
Sevgi bahçesi’nin çiçeğiyim ben
Hor görmem kimseyi düşmem gaflete
Hal bilmez biriyle girmem sohbete
Rabbim muhtaç etmesin bizi namerte
Cömert sofrası’nın biberiyim ben
Ozan Güner kul da kusur aranmaz
Kusursuz kul mümkün değil bulunmaz
Birinin günahı diğerinden sorulmaz
Edep erkan yolunun bekçisiyim ben