Gizli sırlarını sazına bıraktın
Sen gittin gideli sazın ağlıyor
Mızrabını tutan yok, çalan yok
Garip bülbül gibi sazın çaresiz şimdi
Kitaplar doldurdu manalı beyitlerin
Sazına toplandı gizli dertlerin
Gönlüne taht kurdun sen ulu milletin
Kabrinde rahat ol Ey Koca Veysel
Yıllarca seslendin kara toprağa
Benim sadık yarim hep O’dur dedin
Sonunda kavuştun sadık yarine
Yerinde mutlu ol Ey Koca Veysel
Görmeyen gözlerinle türküler yaktın
Sitem ettin feleğe kötülüğe taktın
Sazınla dertleştin sazınla yattın
Sazınla sözünle yaşıyorsun Ey Koca Veysel
Dostlar seni unutmadı, Asla unutmaz
Bu dünya fanidir kimse kalmaz
Senin Sadık Yarin Seni bırakmaz
Unutulmaz adınla yaşıyorsun Ey Koca Veysel