Bir mektup vardı içine kalbimi koyduğum

Bir hayat vardı gülüşünle varolduğum

Unuttuğunu hatırladığım anlarda kahroldum

Şimdi umut sahilimde yapayalnız kayboldum

Bana gülen gözlerin aklımdan çıkmıyor

Seni unuturken sigaram kadar yüreğimde yanıyor

Unutulmaya mahkumsun canımı hiç sıkmıyor

Yalanlarım ve özlemimle gözlerim yine ağlıyor

Hayaller kadar güzel,dünya kadar yalansın

Yaz sıcağı kadar kuru,sonbahar yağmuru kadar ıslaksın

İstanbul’un gözbebeği,yüreğimin ebedi sahibi

Bir soluk kadar yakın,bir yıldız kadar uzaksın(2)

Bir gayem vardı geleceği özlemine attığım

Bir resmin vardı her gece koynumda yattığım

Bir gerçek vardı ölümüne kalbime kazıdığım

Bütün yalanlarımı senin gidişine bağladığım