Kep – Yalnızlık Türküsü
aynada pariltilar kayip giderken birbir bosa
yuzunu kaldirmaya utanirsin sen cocuk
onunde kagit kalem dokulur hisler birbir ustune
bu gece butun gunahlar ustune cokmus be dost
yine yalniziz yine karanlik perdeler
neden yine amansiz yine zamansiz haykirisim
bir sen vardin neden
aynada karartilar ucusup dururken mum atesinde
golgeler uzun hayaller sarhos
bir ruzgarla her sey yiter
yine yalniziz yine karanlik perdeler
neden yine amansiz yine zamansiz haykirisim
yine yalniziz yine karanlik perdeler
neden yine amansiz yine zamansiz haykirisim
bir sen vardin neden… bir sen vardin…
beni anlayan, elimden tutan
bir sen vardin…
neden?