Çok zaman sabrettim tükenmez derdim
Gönül mihnet pınarında gam çalar
Dert yükünü yüklemiş çekmiş katarı
Tellal gibi nida edip ün çalar
Mevlam derde düşürmesin her kulun
Dert hicran elinden çekilmez olun
Kuzusun bağrına basmış bir gelin
Seher vakti avaz inen nen çalar
Said’im de der ki eylerim zarım
Yaralıdır ciğer akıyor kanım
Eğip kaşlarını bakınca yarim
Ela gözler ciğerimden kan çalar