(verse1)
olmayan şans bozdu kaderi bir de böyle gör neferi
yalnız ve ağlak olur düşünür geçmişi düşünce boşluğa
elinde kan olur…
an gelir konuşamazsın bedbaht dur
yıkılamadı gitti bu berk sur ki ardını görelim sende vur
leşinin peşinde koştur…
aşk en yakın komşudur lisanı hoştur kalpçe konuşulur
kelepçe vur beyine mantık ölsün sövsün geçmişe bugünüm ve hergünüm
doldursan sevgiyi bir kaba,biraz mübalağa ekle üstüne
ama dağıtma kendin için gizle,tek celsede sunuver kendi dikenine
aşkı bilmeyendi sevgi görmeyendi gaddar olgusu haset kokusu ilerler
taş kalp frenlemeyi denerse dizgini tutar sevenler
4X
eller almaya kalktı sevgiyi isyanımda adını buldu
tadını sorma,közde yıka mahremi ve ellerinle geri yolla
(verse 2)
seveni sille ordusu mu durdurur ? hücre hududu uzak kalır
yakın köşe yârin yanı unutturur namı bir ömür boyu
ayıp bunun neresinde be itsoyu,bir baksanda gözlere
‘cız’lar tahtakurusu olur kemirir içini
dizboyu körkuyu içinde yatma,nerde öldü sağduyu ?
aşka dayak !? bu kör kayak bin paytak düştü o yokuştan
varsa bir dayanak sunda görelim kollarımızı omuzlardan indirelim
sizi kim asayiş ilan etti ? bizi kim sünepe sandı ?
günahı koydu cebine ve yoluna baktı kendini cenkçi sandı kendini kandırdı
sen önüne bak be molla anlat bizden olanlara
azim başlar,yokuş aşağı devrilsin örümcek kafalılar
silinsin o yaşlar…
4X
eller almaya kalktı sevgiyi isyanımda adını buldu
tadını sorma,közde yıka mahremi ve ellerinle geri yolla