Mor Ve Ötesi – 1945
Gel asırlardan uzanda tut ellerimi sımsıcak
Yoksa bendeki çocukta böyle çaresiz kalacak
Öfke ile beslenen çocuklar yalnızdırlar
Ve ümitleri çiceklerden acıları tarihlerden
Senin gibi benim gibi onlarda hep insandılar
Ve sevgiye inandılar ve saygıya inandılar
Senin gibi..benim gibi..
Onlar biraz terkedilmiş biraz küskün çocuktular
Sanki biraz incitilmiş
Sanki yetersiz sevilmiş
Sanki utandılar kavgadan ve sustular
Öp incilenen gözyaşları kurusun inançlarında
Sene bin dokuzyüz kırkbeş onlarda hep insandılar..
Ve sevgiye inandılar ve saygıya inandılar
Senin gibi..benim gibi…