Derdine yandığım kınama beni
Aşık sevdiğini del’eyler imiş
Bir kömür gözlünün ateşi közü
Yakıp bendeleri kül eyler imiş
Ateşime gelin bakın közüme
Kim dayanır bunca zalim sözüne
Gül yüzlü yer bassa geçme yüzüme
Basar bendelerin yol eğler imiş
Su değilim yarim akan durulam
Nasıl binem aşkın atın yorulam
Zelhe gibi Yusuf’ a nasıl sarılam
Satan kend’özüne kul eyler imiş
Gel sultanım sana kullar olurum
El etmezsen ben bu dertten ölürüm
Çektiğim çileyi senden bilirim
Aşıka ne dersen del’eyler imiş
Söz: Pir Sultan Abdal