nolur sus ve dokun
yüzümdeki çizgilere
inandığım tüm yalanlar
yaşamımdı
bu yüzden nefret ettim
kendimle hep yüzleşmekten
gerçekleri reddettim
çünkü çok şey kaybettim
her gün bekledim
kendimin hançeriydim
bu defa bu veda
niçindi, hakettim mi?
nolur sus ve dokun
o sahte şevkatinle
buna bile razıyken
söylenecek ne varki
onurum kırık gururum kırık
hayak kırıklığım içinde
hüznümü yutkundum