Önder – Çak Kardaş
ellerim nasır tuttu çalışmaktan
gözlerim görmez oldu ağlamaktan
bir baktım neye sahip oldum diye
bir baktım hayat su gibi akıyor
bir baktım da yıllar gelip de geçiyor
bir baktım kimse kimseyi sevmiyor
bir baktım şu gençliğim tükeniyor
bir baktım sonunda bizi ayırıyor
dün bana seni seviyorum dedi
bugün de bırakıp beni terketti
sorarım bu mudur yüce denilen sevgi?
çak kardaş
çak kardaş çak bu hayatın çarkına
vur kardaş
vur bu hayatın mıhına