Buz kesti bedenim yoksan nedenim olursun bu gece
Başım da döndü, dünya döndü sabrım nerde
farklıydı bilinenler, çıkmazda ümitler
herkes burada ben kayıp nerde gidenler?
gidenlerden oldum kafam karışık benden uzak dur!
beni ancak tutulmayan eller anlar..
dostlar anlamadı belki eller anlar..
anlaşılan yine yalnız geçecek dakikalar
siyah kartpostallar ve tablodaki suratlar benle yüzleşti kendimleydi bu savaşlar..
kaçanlardan nefret ettim bazen de kendimden
‘of’ çektiniz biliyorum korktunuz benden!
bi göz yumup ta hayal kuran sade ben değilim
çok acı çektim evet doğru ben bir sefilim
bu sokaklarda gezen kendim ileri adımlar
geride ayak izlerim ve sen krizi hatıralar
Nakarat X2
Geçti yine bugünüm,boğazım da bir düğüm..
Hani vardı bir çözüm? yokmuş işte, bana küsün!
Mesken tuttum odamı,çektiklerim reva mı?
Anlatsam da anlamazsın, dün gece ki rüyamı..
Sende görüyorsun bak her şey son buluyor
sana Kim lanet okuyor kim hatır soruyor
bazen diyorsun çaresizken yine n oluyor?
sen anlamaya çalışırken olanlar oluyor..
korkmak yeridir bir sessizlik hakimse
suçluyken mazeret bul sevdiğin sakinse
ben her şeyimi bu şekilde anlattım o şekil nedir diyorsan
şuan kulağında,benimse damarımda
Kararıma engel olamadı karabulutlar
Her bir günde arttı ve azalmadı umutlar
Kim bilir belki de İsyanlar aşikar
Haklısın Hep canını yakar o fotoğraflar
Keşke dersin o günlere geri dönsek
Keşke dersin beraber ağlasak ve gülsek
Keşke dersin o hayalleri geri görsek
Sen kedersin artık kederli değilsin
Yalnızlığın acısını artık daha iyi bilirsin
Gecelerin hiç bu kadar sessiz oldu mu?
Sinir krizi geçirip aynalarda soludun mu?
Ben bunları yaşadım karlıydı yollarım
Kış günleri içim yanar bazen donarım
Pozitif olamadım yaklaşımlarda yüksek menfaat
Düşman gördüklerimizde daha fazla sadakat
Hep ben aradım şefkat hep şevkim kırıldı