Sibel Tüzün – Büyü
Karanlık sokaklarda yürürken gölgeler sarar beni
Puslu sabahlarda kayboldu derken yine örter beni
Düşlerin kucağından ayırır söker çeker alır beni
Bir an mutluyken bırakmaz yetişir yıkar beni
Büyü gölge büyü
Büyü senden kaçtıkça (Büyü sana koştukça)
Büyü gölge büyü (Büyü ben yaklaştıkça)
Ya da büyü bozulsun
Senden korkmuyorum korkmuyorum
Korkular gölgelerle karışır içine alır beni
Peşimi bırakmaz kuşkular korkular gölgeler yutar beni
Büyü gölge büyü
Anıları yok ettim artık korkmuyorum
Gel beni al gel beni al sana dokunmak istiyorum
Gerçekleri gördüm kaçmıyorum
Büyü büyü senden korkmuyorum