Sibel Tüzün – Düş
Güneş gökte parlıyor
Çimenler yeşil ve ıslak taptaze
Ilık nemli bir rüzgar
Eserken saçlarımı okşar
Duru bir mavilik kucaklar
Karanlik gece geldi
Korkarım soguk incitir mi beni
Yıldızlar bile uzak
Düşersem kim tutar kurtarır beni
Bulutlar aralandı
Rengarenk gökkuşağı karşımda
Usulca akan dere
Mutluluk sevgi getir bana
Duru bir sevinç kucakla
Karanlık geri geldi
Korkarım soguk incitir mi beni
Yıldızlar bile uzak
Düşersem kim tutar kurtarır beni