Şükriye Tutkun – Bir Fırtına Tuttu Bizi

Bir fırtına tuttu bizi deryaya kattı

O bizim kavuşmalarımız A yarim mahşere kaldı

Yeni cezve yeni cezve kaynar kaynamaz oldu

O benim nazlı yarimin dilleri söyler söylemez oldu

Yeni cezve yeni cezve kaynıyor ocakta

Kasatura belimizde A yarim martinimiz kucakta

Mapsanede yata yata yanlarım çürüdü

Pencereden baka baka A yarim ela da gözler süzüldü