Bir Ulu Ağaçtan Bir Yaprak Düşse
O Anda Acısın Duyar İniler
Katlansa Acıya Sakince Geçse
Esen Rüzgarlara Uyar İniler
Bu Aşkın Meyinden İçip De Kanan
Gendeki Başını Sevdaya Salan
Yarinden Ayrılıp Gurbette Kalan
Geçen Günlerini Sayar İniler
Çağlayıp Akıyor Bakarsın Suya
Yağan Yağmurlardan Zevk Duya Duya
Geçer Dolaplardan Yeter Arzuya
Başını Çarklara Koyar İniler
Dağlar Çiçek Açar Veysel Dert Açar
Derdine Düştüğüm Yar Benden Kaçar
Gerçek Âşık Olan Kendinden Geçer
Derdini Aleme Yayar İniler