Aşık Budala – Cihan Heva İken

Cihan heva iken melek hulk etti

Cemalinden yaktı nar geldi geçti

Cebrail yarattı üstadın sordu

Dehana dönüldü dur geldi geçti

İcazet istedi pirini açtı

Doksan bir yıl müdam havada uçtu

Cebrail gözüne bir kubbe açtı

Uğruna rehnüma nur geldi geçti

Cebrail üstattan sabağın aldı

Naz niyaz eyledi dergaha geldi

Pire rahmet demek ol zaman kaldı

Hünkarın sülbünden sır geldi geçti

Sıçradı kuddamın basınca ferşe

Elif taç başında ol arşa

Feriştahlar baş indirdi Bektaş’a

İnan dü cihanda bir geldi geçti

Zülfikar’la talib olan Ali’ye

Biat itmez Hacı Bektaş Veli’ye

Tab’ii …………….. Süfyan kuluya

Katır şu cihanda kör geldi geçti

Arif Ehl-i Beyt’e ikrar yetirdi

Onların tahtına sultan oturdu

Kimi şehvet ile kendin yitirdi

Kimisi pinhana dir geldi geçti

İsmail’in bu sözlerin alana

Tekebbür emeğin vermiş talana

Çar gamir şeş cihanda bilene

Hünkar Hacı Bektaş pir geldi geçti