Barış Manço – Ömrümün Sonbaharında

Adim anilmaz oldu kapim çalinmaz oldu

Ömrümün sonbaharinda

Gönlum katlansin diye gören göz görmez oldu

Ömrümün sonbaharinda

Saçlarima düstü aklar hüzünlendi aksamlar

Ömrümün sonbaharinda

Hep yüzüme kapandi dost bildigim kapilar

Ömrümün sonbaharinda

Sarkilar yarim kaldi resimler soldu simdi

Ömrümün sonbaharinda

Döktügüm gözyaslari sel oldu akti gitti

Ömrümün sonbaharinda

Elimden kaçirdigim gençligimi özlerim

Ömrümün sonbaharinda

Artik hiç dönmeyecek sevgiliyi beklerim

Ömrümün sonbaharinda

Baris isyan eyleme yillar akip gidiyor

Ömrümün sonbaharinda

Fazla vaktim kalmadi giden geri gelmiyor

Ömrümün sonbaharinda

hala kalem tutacak bir parça gücüm kaldı

ömrümün sonbaharında

hala yazıp çizecek birkaç satırım kaldı

ömrümün sonbaharında

Hala bitirmedigim bir yarim sarkim kaldi

Ömrümün sonbaharinda

ve Hala beni dinleyen bir avuc dostum kaldi

Ömrümün sonbaharinda…