Ezginin Günlüğü – Balıkağzı

Bu bir kılıç balığının öyküsü

Yazılmasa da olurdu

Ama bizi yeni sulara götürecek akıntı durdu

Uskumrunun arkasından gidiyorduk

Sürünün içinde ben de vardım

Sırtımda bir zıpkın yarası

Mutlu olmasına mutluydum

Nedense gitmiyordu kulağımdan

Bir türlü o ‘ağ var’ sesleri

Deniz kızı girmiş düşüme

Ben iflah olmam

Dalyanları birbirine katmak orkinosların harcı

Dolanınca ağa çok geçmeden küserim

Bir çocuk bile çeker sandala beni

Bu kadar ağır olmasam

Beni böyle koşturan yaşama sevinci

Kanal boyunca bir o yana bir bu yana

Siz yok musunuz siz, derya kuzuları

Kestim kılıcımla karanlığını dibin

Yakamoz içinde bıraktım suları

Ah, aysız gecelerde olur ne olursa

Atın beni mor kuşaklı bir takaya götürün

İri gözlerimde keder kılıcımda hüzün

Satın beni satın beni

Rakı için