Ezginin Günlüğü – Laçin

Er araz akar lil ile

Deste, deste gül ile

Men yarımı sevirem

Şirin, şirin, dil ile

Bağçalari sari gül

Yarı gonça, yarı gül

Gec açıldın, tez soldun

Olmaydın barı gül

Ay laçın, can laçın,

Men sene kurban laçın

Eli eli nişan yar

Yari eşke düşen yar

Elçileri kırılmış

Özü elçi düşen yar

Alma attım nar geldi

Keten göynek dar geldi

Kapıya gölge düştü

Eyle bildim yar geldi

Ay laçın, can laçın,

Men sene kurban laçın

Su attım yara değdi

Elim divara değdi

Dilim menim kurusun

Ne dedim yara değdi

Hele bir oda yansın,

Pervane oda yansın

Ben yandım yar yüzünden

Eşitsin o da yansın

Ay laçın, can laçın,

Men sene kurban laçın