Ezginin Günlüğü – Unutmak Kolay

Çocukluğumun akşamları çıkagelin, acıktığımı unuttum

Aklımda ne vardı şimdi, ne isyan ne sinkaf ne halt unuttum

Mahallenin küçük yıldızı, köpeklerin çobanı

Uzaklarda kaval sesleri, sevdalıların dumanı

Soğumuş bir tas çorbadır hayat, doydum

Ben unuttum, sen de unut

Unutmak çok kolay

Ateşte yürümek kolay, ateş kül oluyor zamanla

Çok kolay unutmak

Her yol bizim eve çıkardı, koşaradım geç vakit, unuttum

Gecelerin bir hüznü vardı, artık gündüzün de var, unuttum

Uzun kara bir çocuktu aşk, götürdüler astılar

Kör bir terzinin makasıyla hayatı daralttılar

Açtım televizyonu baktım, bir çok maymun

Ben unuttum sen de unut