Ezhel – Alışamadım
Yerim dert edip durur zaman
Bi' dak'ka daha. Nedir hayat değişirsen?
Değişmezsen de hâlâ ov
Hâlâ-â-â-â alışamadım-ı-ı-ım
Yeah başkent, başkent
Yaşım yirmi beş, dün erken olan şimdi geç
Yaşadıkça hissizleş, yasa dışı işsiz genç
Ben ettim hayalimle izdivaç
Sayfalarca dizdim Rap; pislik, pislik, pislik, pislik, pislik hep
İzlemekten bıktım herkes psikopat sadistlik zevk
İster herkes bir tutam hapis mi ne?
Bu cismine türkürdüğümün dünyası sikimde mi?
Siz gündemin esiri, ben içimdeyim budist gibi
Bi' viski ve ganja, amigdalam beynimin Filistin'i
Direnmekte ruhumun milisleri
Köklerim filizlenir dehlizlerinden sistemin derinleşir
İşte ben istediğim şekildeyim
Hislenir kalemimden çıkan her söz yüksek doz
Prospektüsten mektup gibi tek düze hayatlar
Egzoz dumanından zevk duy bunalırsan
Çek dur alışırsın, tek duyduğum hep bu
Alışırsın, alır hırsız gibi düşlerini düzen
Güzellikle değil zorla
Yarımız hırs, yarımız tırstığımdan yarıştık biz yanılmışız
Yanıltmışlar ego ve boş trip'lerim def olmalı be dostum
"Ne bu, ner'deyim, ner'deyiz?" dersin
Gerçeği sen de isterdin dert değil derman
Sertleşir her şart, sen değişmezsin
Ha sen öyle zannet, kiloyla kasvet
Bi' türlü saadet az daha sabret
Sokaklar artık farklı
Harcanan yıllarda her şey saçmalıkmış aslında
Parçalanır aklım, gerimde parçalar bıraktım
Dilim falçatam etti darmadağın Rap'i ama
Hâlâ-â-â-â alışamadım-ı-ı-ım
Yeah başkent, başkent
