Pir Sultan Abdal – Firdevs-i Ala

Firdevs-i Ala’da bir yanal elma

On sekiz bin ilmin nuru dediler

Muhammet Mustafa Haydar-i Kerrar

Hünkar Hacı Bektaş Veli dediler

Çocuktu mektebe babası götürdü

Elif be demeden mana yetürdü

Akıttı pınarı susam bitürdü

Hacısı hocası beli dediler

Pirim der ki Bektaşiyim Bektaşi

Size nasip veren ol nasıl kişi

Sıkar un ederdi örk gibi taşı

Budur cümlemizden ulu dediler

Derildi geldiler halfeler pirler

Bektaşi namında er yok dediler

Bize bir yeşil el nasip verdiler

Görünce tanırız eli dediler

Er isen darı çeç üstünde otur

Ulu kişi isen maksudun bitir

Senedin var ise senedin getir

N’edelim senetsiz eli dediler

Kimi inandı beli bes dedi

Kimi inanmadı senet istedi

Ol Şah’ım anlara elin gösterdi

Budur ol Şah’ımız Ali dediler

Evvel Ali idi sonra Vel’oldu

Yol erkan bir zaman batında kaldı

Urum ellerinden nameler geldi

Budur Hakk’ın doğru yolu dediler

Pir Sultan Abdal’ım Şah’ım velidir

Cihanı bürüyen anın nurudur

Şüphemiz yok Hak Muhammet Ali’dir

Bilmeyene Mülcem soyu dediler