Rapozof – Ütoptik Zehir
Duygu yüklü gemi hayaller okyanusunda
Seyrederken birden koptu fırtına
Sürükledi bizi lanet yalan diyarlara
Kaldı yine düşler başka baharlara
Hayaller dolaşır ufkumda yorgun bu bekleyiş,
Durgun akan nehir günler bedende soldun serzeniş
Geniş ufkun dar hudutlarında gezerken ruhum dilinde silinmiş onca özleyiş
Rap hayallerimin eline verilen bir kalem,
Gözüme değen onca bakışa yalan sinmiş neden?
Hep bendim tuzaklarda dost eli bekleyen
ve bendim hayallerimin haremlerinde hüküm süren..
Yüküm ağır,omuzlarımda sancısı,buz keser beden uzakta yaren
Kalpte Kamçısı..
Gözde öfke, sözde gururla donandı bünye
Kördü kör oldu hasret çekildi fünye
Geriye kalan hayal dolu dimağımda parodiler
Kelimelerse düşümdeki imgelerimi simgeler
Poet hayallerde yüzen balık,mekanı şişeler..
Ütopyasına doğru 2 ruhla dümende seyreder..
Duygu yüklü gemi hayaller okyanusunda
Seyrederken birden koptu fırtına
Sürükledi bizi lanet yalan diyarlara
Kaldı yine düşler başka baharlara
Bu düşlerim olmadı içimde derin bir sızı
Kurulacak hayaller için artı bide kaygı vardı
Ben bu karanlıkta bak gözümü kapadım ahir
Canımı yaktı acayip ve ütopikti bu zehir
Bu şehir dar değil hayallerime kurul
ne olur sen anla anlamıyor İstanbul
Sen yorulma ben yoruldum ümitlerimi bavula koydum
Gitmeliyim artık bu 4 duvarda boğuldum
Bu kaosun ihtiyacı bence biraz sükût
O asude hakimken gel geçmişi unut
Bu dünya benim şansı yok kuytunun
Duygularının duyduğu ve kurdukları olgunun olma ihtimali
Bir anda avuçlarında yer eder ve yersiz telaşlarınla bir surat
O fotoğrafları kenara at ve ertele gıptanı
Düşlerini terk etme rüyanın kaptanı..