Sagopa Kajmer – Ar Gelir Yakın

kölecesine, ölecesine, yaşam acımasız delicesine nesine gore kıymet

kimine rehine kimine yoktan yere saygı onun neyıne, altı üstü toplasan

et kemik eşittir insan. farkımız hayvandan üç kuruşluk mantık,

kullanmadan kenara attık. içi haram dolu sandık içine battık, ruhları

sattık rahattık ya toprakta. güneş doğduğu vakit ısıtır evreni, evren

beni soğutur buz gibi dunya. keriz olan kovulur. kovulanın toprağında

çimen biter, ayağını toprağına gore uzatır bızım oluler. çilekeşin el

arabasına fren yaptıran şapkalı üniformalı caniler. cebi dolu çiko

moronu gorunce buz gibi erirler. mavi içinde rutbesini karaya buruyen

zebaniler, insanları sömürü için pusuda beklemedeler. deveden kıl

koparmaktır ya işin sonu, piranha ataklarında gelir timsahın sonu.

ar gelir yakın uzaklara yolcusun, zor gelir zaman ama ona borçlusun. dar

gelir mekan yaşamaya mecbursun. bu yol uzun kosma, yorulursun.

kısa yol kısa zaman, aman vermez dümen çevirene kapatılan gozler taviz

acizi, ikili oynanan ters duzen içinde tepesine çıkılan kesim. yanında

adı batasıca para kan, konu rutbeyse rutbem insan. burası soğuk ülke.

insanın dengi hayvan. alınan haraç ve cebe giden yettim hakkı evde

bekleyen ufaklığın belki de günlük parası. hiç mi yoktur vicdan denen

illet? televizyonda gördüm trilyonluk malı cebe gomen şirret. gazetede

okudum on senedir krallar gibi saltanatta hüküm suren hortumcu, fuck

you. kuvvet silahsız base. reis işin vardı allahla unutma ki yüz

binlerce insanın tükürüğü var suratında.