Sagopa Kajmer – Benim Hayatım

Mızraba değsin ateş, yansın ortam

Aleve doysun öz ay gibi gönlüm uzay kadar kalbim nefes kadar içten sular kadar berrak ceylan misli ürkek canımdan

Dünyanın bana getirdikleri de var alıp benden öteye götürdükleri de

Ben bile bana kalmıyorum hey sen sana kalır mısın?

Renkli dünyalara karşı siyah beyaz mısın? Agah mısın evvel?

Sonra sual edeyim hayattan berduş başını topla ayaklar altından ya da sal karıncaları ayaklarının altından

Yaşadığın kötü seni at hemen sırtından hey kaç oralardan

Görebildiklerinle yetin insan oğlu cebi delik bir dilenci ne versen alır ne kadar koysan taşır

Haydi denizden su taşır gücün yeterse benden daha uzağa bağır hey hey

Benim hayatım beni bağlar

Benim hayatım beni düğümler

Uzaktan konuşmak kolay

Ateş düştüğü beni yakar

Benim hayatım bir çizik ayna

Benim hayatım bir dolu şarkı

Sözümden anlamak kolay

Ateş düştüğü beni yakar

Laf sahibinin kölesi olur.

Dil kölenin dostu bu böyle biline!

Seni bilmem ama benden bu kadar pes doğrusu!

Bizim gibi kavukları çok gördü dünya

Sen her baktığında dünyalar gördün

Kiminin dünyalarını yıktın, kimine dünyaları verdin

Ve kimisi senin dünyanı başına yıktı

Seni pis yollara götürecek ayaklarım hiç olmadı

Kırıntına uzanacak ellerim de yok

Maskeyle bana bakan yüzüne teveccü edecek gözlerim de olmadı benim

Can pazarında can kalmadı benim

İyi bir halde değilsin her bir tarafın bulanık

Hayalperest olmuşsunda aşkların hiç bitmemiş

Bir merhemden sürmüşsün ama yaralar iyileşmemiş

Bir bildiğin varsa söyle önceden duyulmamış

Kendini öldüren insanlarla doldu ömrüm

Yalan suyundan içen nice teşneler gördüm

İçmekten boğuldular da arkalarından ağlanmadı

Önemsenmediler öldüler

Benim hayatım beni bağlar

Benim hayatım beni düğümler

Uzaktan konuşmak kolay

Ateş düştüğü beni yakar

Benim hayatım bir çizik ayna

Benim hayatım bir dolu şarkı

Sözümden anlamak kolay

Ateş düştüğü beni yakar

Laf sahibinin kölesi olur

Dil kölenin dostu bu böyle biline

Seni bilmem ama benden bu kadar pes doğrusu