Sansar – Hepsi Bitti (ft Fieber & Patron (Flex)
Fieber
Kimse aramasın beni geriye dönmeyim
Yerim orası değil artık beni sevmeyin
Sesim kısıldı ağladım bu evde bağırarak
Çok gecemse geçti bankta uyuyarak
Sakin olamadım bugün kafam güzel değil
Gözyaşımdı akan harbi kan gelir
Delirdim doğru bildin insan olan anlar
Yalnızım ve dostlarım bu gece kalbim ağlar
Ertesinde günümün ben sokakta kaldım
Bir hayli üşüdüm ancak daha donmadım
Üsküdar’ın sahilinde birkaç arkadaşla
Biraz da esrar kafam duman yanaşma
Şimdi gece oldu tek başıma kaldım
Bir ara aldığım birayla bir milyon kafaydım
Evet ben küçükken barıştan yanaydım
Şimdi savaşa savaş si*tir ettim attım
Artık hayal yok umutlarım bitti
Birkaç kişi vardı zaten hepsi gitti
Kalp kırık bıraktınız ortadaydım
Ama üstünüzdeyim bunu bugün anladım
Sansar
Yazıyorum ki uyuyabileyim yoksa deliricem birazdan
Bu evi de aleve verip kendimi kesicem
Demesi çok kolay evet yapması da bir o kadar
Hatıralarını ver ve eski arkadaşlar
Eski arkadaşlar düşmanımdı aslen
Ben de o oyunu öyle oynadım evet kasten
Bak sen demek sen de benle aynı kaderi yaşadın
Ama ben aynalarla hiç konuşmadım ki
Genelde bakarım aynaya yüzüm garip olur birazcık
Sanırım sabah oldu artık ezan da okunuyor
Yolunda gitmez hiçbir şey bu bana dokunuyor
Bir adam var içimde sanki orda haykırıyor
Çıkmak ister ancak yapamaz belki sahnedeyken
Ya da belki söz yazarken
Uykusuzluktandır belki böyle saçma konuşmam
Neyse bir sigara içeyim
Sonra bir daha yatarım
Belki uyurum…
Patron (Flex)
Hep yasaktı dünler ağladı
Kordu bu alev kimseyi yakmadı
Ben hariç kimse bakmadı
Yalnız kalırdım odamda tek
Derdime nargile dermandı
Giderken hep sana yalvardım
Kurduğum düşler katlime ferman
Yazan da sensin çalanda son bahar
İstanbul karlı İstanbul mahcup
İstanbul yaşlı aynı ben gibi
Arkama bakmadım susturun dilleri
Duvarlar üstüme gelince kaçtım
Dumanlar üstüme gelince yuttum
Sensiz kalırdı bir yanım
Benle beraber sokaklar ağladı
İçimde sancı bu içimde acıyan
Galibi sensin kader ve hüsran
Mağlubu benim evet umudu kalmayan
Her şeye küsmüş mezarını kazan
Güneşim sönmüş mazide batmayan
Dolunay vursa da gecelere geçmez
Gelecek kadar ıssızdır zaman
Bir çocuğum ben tabutta yaşayan…