Timur Selçuk – Sen Nerdesin

Caddeden sokaklara doğru sesler elendi

Pencereler kapandı kapılar sürmelendi

Bir kömür duman ile tütsülendi akşamlar

Gurbete düşmüşlerin başına düştü damlar

Yuvamı çiçekledim sen bir meleksin diye

Yollarını bekledim görüneceksin diye

Senin için kandiller tutuştu kendisinden

Resmine sürme çektim kandillerin içinden

Saksıda incilendi yapraklar senin için

Söylendi gelmez diye uzaklar senin için

Saatler saatleri vurdu çelik sesiyle

Saatler son gecenin geçti cenazesiyle

Nihayet ben ağlarken toprağın yüzü güldü

Sokaklardan caddelere doğru sesler döküldü..