Erzurumlu Emrah – Kerem Kıl Ey Saki (Gitti)

Kerem kıl ey saki yüz verme bana

Gönül o yüzlerden fariğdi gitti

Sevda illetinden açma söz bana

O illet bana bir nar idi gitti

Evvelden gül gübü olurdum handan

Şimdi bülbül gibi kalmışım giryan

Ya nice ağlayıp etmeyim efgan

Yarim sadakatli yar idi gitti

Gözlerim yarin muvafık ismi

Hüsnüne düşmüştür mutabık ismi

Ne zaman okunsa bir aşık ismi

Derler ki Emrah var idi gitti