Nükhet Duru – Çocukluk İşte

karışık içinden çıkamadım

öyle bir bilmece ki çözemedim

çok itirazım vardı dile dökemedim

düşmanım gibi peşimde

ne amansız bir takip bu

içimde bir doğrucu, hiç huzur bulamadım

gamsız bir çocuktum daha dün

ne kadar kolaydı

çocukluk işte

hayat toz pembe bir kök boyaydı

karanlık bir miras gibi

suçluluk düşmez yakamdan

kırdığım kalplerden kırılan

kalbimden mi bunca ağır anı

kim işleyebilir bu kadar suç

kim hak edebilir bunca cezayı

hiç bu kadar incitilmemişti

hani aşk kurtaracaktı dünyayı