Uğur Arslan – Beni Şimdi Vurun
Beni vurun
Onun yeşil gözlerinden ölmek olsun sonum
Beni vurun
Bu sevdayı ansızın durdurun
Beni vurun
Bitsin bu tek kişilik oyun
Yoksa ölmekten beter olurum
Bu yıkık adam ben değilim
Asırlardan beri ben böyle değildim
Şimdi ne yediğim ne içtiğim
Fayda vermiyor sadece bakar oldu gözlerim
Ben eskiden böyle değildim
Düşünce anlıyor insan
Deliler gibi seviyorum diyenlere gülerdim
Ben eskiden böyle değildim
Şimdi beni sabahsız geceler paklar
Nerede akşam orada sabahlar
Düşünce anlıyor insan
Meğer kara sevda adamı ummadığı anda haklar
Şimdi beni isimsiz sokaklarda bulun
Tarifsiz adreslerde Adımı sorun
Beni şimdi vurun
Belki bu aşka başka bir dünyada karşılık bulurum
Şimdi beni vurun bitsin bu tek kişilik oyun
Bu aşkı bitirecek kadar güçlü değilim
Ve ona tekrar gidemeyecek kadar yorgun
Beni vurun bu aşka bir nokta koyun
Beni vurun yoksa ölmekten beter olurum
Beni vurun onun yeşil gözlerinde ölmek olsun sonum
Sahipsiz bir aşk benimkisi
Bir yere gitmeyen bir yol, isimsiz bir sokak
Bir sokak kedisi biraz ıslak, biraz da korkak
Ansız bir aşk, çaresiz bir hastalık
Ve zamansız duran bir kalp
Bütün demirleri atıyorum
Ve gemileri bu limanda yakıyorum
Artık yolculuk yok günbatımında başka limanlara
Ve sabahları başka kokularda uyanmak
Bütün demirleri atıyorum
Ve gemileri bu limanda yakıyorum
Artık yolculuk yok günbatımında başka limanlara
Ve sabahları başka kokularda uyanmak
Gemileri yakıyorum
Ve onun okyanus yeşili gözlerinde batıyorum